Ochrona żab i ptaków na Mazurach w Polsce

Projekt zgłoszony do dotacji unijnej oraz do zbiórki na Global Giving. Projekt ten ma za zadanie ochronę i wzmocnienie różnorodnośći biologicznej parku w Ryńskim Dworze na Mazurach poprzez sadzenie łąk dzikich kwiatów, paproci, bylin, pnączy, nowych drzew liściastych, zimozielonych i liściastych krzewów, a także wykonanie pewnych prac sanitarnych i konserwacyjnych na istniejących zabytkowych drzewach. Przebudowa układu wnętrz XIX-wiecznego parku ograniczy dostęp pieszych do schronienia dla zagrożonych gatunków. Modernizacja ścieżek dydaktycznych ochroni ich siedliska i zmniejszy dalszą degradację.

Wyzwanie

26 zagrożonych gatunków zwierząt żyje obecnie w parku Ryński Dwór (niem. Rheinshof). Nieruchomość gruntowa została założona w drugiej połowie XIX wieku, prawdopodobnie w latach 60-tych i 70-tych, i została wymieniona jako miejsce ochrony dziedzictwa na mocy decyzji nr KL.WKZ 534/174 / D / 88 z 10 listopada 1988 r. Ponad 70 lat, od zakończenia II wojny światowej, nie było zaplanowanych i zorganizowanych działań mających na celu powstrzymanie stopniowego pogarszania się różnorodności biologicznej w parku Ryńskiego Dworu.

Rozwiązanie

Poprzez uzupełnienie istniejącej roślinności o dodatkowe rośliny, krzewy i drzewa, projekt spowoduje zwiększoną dostępność miejsc gniazdowania dla 25 gatunków ptaków. Dzikie łąki dostarczą ptakom pożywienia i materiałów do gniazdowania. Niektóre ptaki zjadają nasiona, inne gąsienice i owady, a wszystko to można znaleźć na łąkach dzikich kwiatów. Łąki tworzą kryjówki dla ropuch i piękne wilgotne środowisko do żerowania. Płazy jedzą ślimaki, robaki, muchy i inne szkodniki.

Wpływ długoterminowy

Wpływ naszego projektu będzie następujący: 1) Rewitalizacja zabytkowego parku w Ryńskim Dworze stworzy nowe miejsce do ochrony bioróżnorodności rodzimych gatunków w tym regionie 2) Odnowa siedlisk zapewni warunki środowiskowe sprzyjające wzrostowi wybranych populacji: Kumak nizinny, ropucha szara i 25 gatunków ptaków 3) Ukierunkowanie na ruch pieszy i ograniczenie dostępu człowieka do schronienia dla zagrożonych gatunków ochroni naturalne siedliska i zmniejszy dalszą degradację zabytkowego parku.